Behalve dan die waar de mensen er met de benen uithangen. Dus we besluiten na enige tijd wachten maar met de trap te gaan. Dat wil zeggen 16 verdiepingen met bagage, maar het valt nog reuze mee, het is in ieder geval sneller. Dan nog het uitcheckkaartje ergens voor in het hotel in een bus stoppen (weer het hele hotel door), de auto zoeken, Tom instellen en wegwezen.

 
We rijden via de Hoover Dam. Dat blijkt nogal een knelpunt te zijn en tergend langzaam rijden we voetje voor voetje de dam op. De dam is ook erg druk bezocht en we bekijken hem even vanaf een parkeerplaats en besluiten dan verder te gaan. We raken er eigenlijk ook niet echt van onder de indruk.

Na verloop van tijd rijden we een stuk over de historische route 66. Deze weg bestaat niet meer, maar sommige delen zijn nog intact. Ook in Willams, de plaats waar we een motel nemen, herinnert alles nog aan deze oude tijd; oldtimers, winkels, naambordjes.

Met Charlotte even gezellig door de straat gewandeld en een lekker ijsje gehaald. Het restaurant tegenover ons motel kan zo in de film meedoen; met van de treincoupébankjes, een lange toonbank waar je van alles kunt bestellen. Warme maaltijden, koffie en ik neem een reuzenbeker ijs mee voor Jasper voor 2 dollar. De kids koelen even af in het zwembad en dan is het al gauw tijd om te gaan slapen.