Badlands (Dag 4, dinsdag 10 juli)

 Het begon vandaag al mooi, om half 10 ’s ochtends was het al een luttele 28 graden en het bleef ook stijgen. Aangezien het ons niet zo slim leek om in de bloedhete hitte rondjes te gaan lopen gingen we met de auto op pad, hier en daar stopten we om van de belachelijk mooie uitzichten foto’s te maken. Echt niet normaal hoe mooi het hier is, alleen jammer dat het zo moeilijk vast te leggen is, de foto’s zijn wel mooi, maar vergeleken met hoe het echt hier er uit ziet!

 Om kwart over 11 hielden we een pauze bij de andere camping in het national park. Het was echt een primitieve camping der primitieven, er stonden wat picknicktafeltjes her en der, maar dat was vooral tegen de zon en een wc. (zo’n middeleeuwse wc, waar je gewoon je behoeftes in een gat doet). Ondanks de warmte wouden de jongens, Jacqueline en ik toch nog even de heuvel beklimmen. Ik liep een behoorlijk stukje voor op de rest en dat was echt heel grappig, overal waar ik mijn voeten neerzetten sprongen echt tientallen sprinkhanen (het waren volgens mij sprinkhanen, kunnen ook krekels zijn geweest) weg. Dat had een heel grappig effect om te zien. Helemaal buiten adem kwam ik boven op de top aan, het was niet zo zeer stijl of hoog, maar door de warmte raak je door het minste of geringste toch buiten adem.

Toen we weer in de auto zaten wouden de jongens erg graag bij het riviertje stoppen, dat deden we dus ook. Met ‘wie het laatste in het water ligt is een mongol’ probeerde ze de rest ook zover te krijgen om in het water te willen duiken. Uiteindelijk is niemand het water ingegaan, de jongens hebben teentjegedipt met als gevolg dat ze beide ontzettende modderpoten hadden. Wat wel grappig was, we zaten onder de brug bij het riviertje en echt zwermen vogels vlogen op en rondjes. Ik denk dat we in hun territorium waren gegaan, maar het zag er alsnog wel vet uit.

Op de terugweg richting camping liepen we nog een kort rondje, de fossiltrail. Daar waren langs de weg allemaal fossielen te zien, wel interessant. Jacqueline vond de fossielen allemaal erg interessant en wou daarom bij het visitor centre kijken of ze daar nog iets hadden. Daar kregen we allemaal een ijsje ;D (ik had een fudgeijsje, apart maar erg lekker). Ze hadden er ook wifi, dusss ik weer even op de mobiel, daar kon ik wel zo ongeveer mijn gmail mailtjes lezen en het facebook doen, maar dizzelmail is erg moeilijk. Maar Axel was klaar op de laptop en iedereen wou graag terug naar de camping (die erg dichtbij was) dus ik mocht daar blijven met de laptop terwijl de rest terug ging, ik zou dan lopen. Na vol hartenlust (hehe) even op de computer te hebben gezeten vond ik het wel best en wou ik terug gaan naar de camping. Maar na eventjes hebben te gelopen besefte ik dat ik eigenlijk helemaal niet zo goed wist waar ik naartoe moest, bij het helpcentrum ik dus even navragen, ‘ through the parkinglot’ kreeg ik te horen. Oke ik dus over de parkeerplaats de weg volgen die daar langs liep. Ik zag echter nog steeds de camping niet, dus besloot ik even over te steken en te kijken of ik het vanaf daar zag. Een wit autootje (medewerker van het national park) stopte naast mij en grapte dat het aan deze kant van de weg even warm was. Ik daar om lachen en vroeg meteen even of de campsite hier dichtbij was. De man zijn hoofd schudden en hij wees helemaal terug en zei dat ik left moest afslaan. Ik dus terug lopen, maar voor de zekerheid vroeg ik bij het winkeltje waar we het ijsje hadden gekocht om de precieze directies naar de camping. Ik was echt helemaal verkeerd gelopen, vanaf het begin al, ik was rechtsaf gegaan en je moest linksaf. Maar uiteindelijk, helemaal verhit en dorstig kwam ik toch nog bij ons tentje aan.

Doordat het zo warm was moest je wel veel drinken, maar doordat het zo warm was had al ons water de temperatuur van thee. Het was gewoon allemaal echt heel erg warm, daarom stelde mijn momsie dus ook voor dat we wat zouden drinken bij het winkelgebeuren, waar ook een restaurantje zat. Bekers dat we kregen!! Niet te zuinig, echt familiesize drinkbekers. Wel lekker, vol met ijsklontjes ook nog dat voor een fijn koel drankje zorgde. Tijdens het drinken wou ik nog wel even in het souvernir winkeltje kijken, daar kon je aandenkens kopen. Op een verpakking stond heel groot: ‘ Made with real bison poop!’. Dat vond ik wel stijl. Terwijl ik langs de kassaliep vroeg de jongen erachter heel vriendelijk hoe het met me ging, waar ik vandaan kwam. Toen ik zei dat ik uit Nederland kwam was hij helemaal ondersteboven en gingen we de verschillen tussen Nederland en de VS vergelijken, Mike (zo heette hij) was erg grappig en wou natuurlijk ook wel een keer naar Amsterdam gaan (wat iedereen hier schijnt te willen). Doordat we in het restaurants zulke overheerlijke burgers hadden gezien besloten wij ook broodje hamburger te gaan eten, alleen dan wel zelfgemaakt. Mjamm

Om half 7 was de hitte niet meer zo inmens schrijnend en wouden we het pad van gisteren aflopen in de rivierbedding. Dat was weer echt hartstikke mooi, waar het gisteren al gaaf was, was het nu nog veel gaver waar we verder liepen. Hier en daar nog even klimmen voor een mooi fotomomentje. En we eindigden helemaal op de rand van de rots (wat eigenlijk meer een berg was) en je kon helemaal op het randje zitten en naar beneden kijken. Je had er echt spectaculair uitzicht over de gehele prairie. Terug wou ik het idee van mijn site (dat ik stukjes over mijn vakantie schrijf en dat online zet) uitwerken, en mijn vader zei dat ik wel een kopje kon krijgen bij de familieko site. Er was echter een voorstelling in het amfitheater en we besloten de site maar te laten voor wat het was en daar te kijken. Het was een voorstelling over waarom indianen dansten en de geschiedenis van hun dans. Erg interessant en de ranger die het vertelde leek een beetje op Newman (van Seinfeld, even googlen, is het waart ;) ). Maar wat ik pas echt vet vond is dat hier ’s nachts zijn er zoveel sterren. Daar zijn de sterren in Nederland niets vergeleken mee, en tijdens de voorstelling was er een vallende ster!!!! Dat was echt gaaf om te zien. Wat ik ook wel grappig vond was het gezin dat voor mij zat, een hele dikke vader, een behoorlijk slanke (dunne) moeder en 5 meisjes met heel lichtblond haar. Terwijl ik het overdag en tijdens het wandelen zo warm had gehad had ik het nu echt koud. Doordat de zon weg was maar het wel nog heel hard bleef waaien en ik zat daar nog mooi in m’n hemdje en korte broek.

Morgen gaan we naar de Black Hills, dat is een ander national park. Ik hoop heel erg dat daar een douche is, want ik voel me nu toch wel vies. Door al het stof, de warmte en bovendien moet ik mijn haar nodig wassen, heb ik echt behoefte aan een douche.
Dat was het voor dag 4, terwijl ik dit allemaal typ zitten we al weer in de auto op weg naar de volgende camping, ook al moet ik mijn draai met het schrijven nog even vinden, ik hoop toch dat jullie het leuk vinden.
See you later alligators!!!