Cody (Dag 9, zondag 15 juli)
Later vertel ik jullie meer over vandaag, maar allereerst: ik ben net terug van de rodeo. En dat was GAAF!!!! Echt ik heb zelden zoiets leuks beleefd. Eerst waren er cowboys die op wilde paarden probeerden te blijven zitten, er was lasso gooien (en daarmee zo snel mogelijk een kalf te vangen), op tijd rijden, jongentjes die ook rodeo reden (op kalfjes weliswaar)
twinriding (boven op twee paarden staan en dan allemaal kunsten uitvoeren) en het aller tofste: rodeo op de stieren!!! Mijn hemel ik wil die echt wel vaker beleven, de adrenaline die de cowboys moesten voelen gonsde ook bij het publiek. Erg werd gejuicht, gestampt, geklapt en geschreeuwd. Ikzelf deed net zo hard mee. Ik zag mijzelf nooit zo als een rodeo/cowboytype maar boy, rodeo’s zijn hot! Waar ik eerder als het langs kwam op tv alleen wat medelijden voelde voor de dieren gilde ik hier even hard mee wanneer het een cowboy lukte om lang genoeg erop te blijven en schreeuwde ik mee wanneer hij eraf viel. Leute, een rodeo is echt een aanrader! Ik vond het ook echt lef hebben, een man werd nog half vertrapt door zijn paard (dat heb ik op film staan!!!!) en eentje bijna gespietst aan de horens van een stier. Maar ik vond de afleiders (de jongens die de stieren afleidden en weg haalde zodat de rodeorijder veilig zou zijn) vond ik wel het aller stoerst. Mensen we hebben er nieuwe rodeofan bij!! Oh ja, wat ook nog erg gaaf was. Tijdens de show werden alle kinderen van 12 en jonger naar voren geroepen (Wessel mocht dus ook komen) de kinderen van 5 en jonger werden van de rest gescheiden. Wat nog wat grappigs op leverde, een ukkie met een Superman shirt aan begreep niet zo goed wat er aan de hand was en toen de rest naar voren werd geroepen bleef hij ook als enige mooi staan. Pas wanneer er ‘Superman are ya coming?’ werd geroepen kwam hij er ook aangehobbeld.
Het spel ging als volgt, er werden 3 kalfjes losgelaten met een lint om hun hals. De kinderen moesten achter de kalfjes aan rennen en diegene die het lint te pakken kreeg, kreeg een gratis ijsje bij de Dairy Queen. Wessel had er jammer genoeg geen te pakken gekregen, deels omdat hij pas na het 2e kalfje begreep wat het doel van het spel was. De rodeo was echt prachtig, de sfeer, de commentator vond ik ook grappig, niet zo zeer de grapjes die hij maakte, maar zijn accent wel, echt zo’n rasecht cowboy accent. En natuurlijk was de muziek ook prachtig.
Maar genoeg over de rodeo, hopelijk zijn de foto’s gelukt, die paar die ik kon maken tenminste. Het werd al te snel donker en de afstand was te ver om fatsoenlijke foto’s te kunnen maken. Maar ik heb een filmpje, ik ga proberen dat erbij te proberen te zetten, maar we zullen zien.
Vanochtend vertrokken we om half 10 vanuit Black Hills op weg naar Yellowstone. We zouden niet het hele eind rijden, maar na zo’n 600 km (of was het mijl…?) ergens stoppen en daar overnachten. We gokten op een Super8 (een motel) omdat ze daar ook Laundryservice hadden, en wij waren toe aan een douche en een wasbeurt. Onderweg gebeurde er niet veel, behalve verbazingwekkend mooie uitzichten. En het feit dat ik pokémon had uitgespeeld ;P. Trots dat ik daar trouwens op was, want het was me vies moeilijk. Ik ben niet zo’n gamer, maar ik wou dit toch wel even halen. Na de laatste paar (ontzettend moeilijke) trainers te hebben verslagen had ik het gevoel alsof ik zelf echt die pokémon wedstrijden had gevochten. (Oke ik overdrijf maar toch). Nog een snelle stop voor de lunch (afhaal broodje hotdog) en de 6 uur lange trip ging verder.
Aangekomen in Cody (zo heet het stadje waar we verblijven) was iedereen wel gaar tot op het bot. De eerste Inn waar we keken was veelste duur. Dus gingen we opzoek naar een Super8, die iets buiten het stadje lag. Het stadje zelf is overigens erg leuk, erg toeristisch, maar leuk toeristisch, niet zo fake als Wall, maar gezellig met allerlei dingen te doen. Jammer genoeg blijven we hier maar één nacht. De Super8 was helaas ook te duur, we zouden dan wel een superdeluxe mooie kamer krijgen, maar het was alsnog $300. Erg prijzig voor een nachtje, maar we hadden er wel bijna aan toegegeven omdat het zo mooi was en we allemaal erg aan wat rust toe waren. Maar Axel’s instincts zeiden het niet te doen, maar goed ook, we checkten aan de overkant bij de camping. Alle cabins waren helaas bezet, maar net toen wij erna vragen kwam er een annulering binnen. Lucky us. Daar zaten we dus voor $255 goedkoper, geen geld voor zo’n cabin, bovendien hadden we nu nog geld over voor wat andere dingen. (RODEO BIJVOORBEELD YEAHHHHHH!!!!!). Toen we ons een beetje hadden gesettled kon de make over beginnen, het wassen van onszelf en onze kledij. Terwijl mijn momsie al op weg was naar de wasserette ging ik eerst even douchen.
Opluchting dat het was, ik had de afgelopen dagen wel gezwommen, maar zo’n echte douche is toch een heel ander verhaal. Toen ik de douche instapte (die smetteloos wit was) en naar beneden keek vond ik dat ik hartstikke bruine benen en voeten had gekregen. Na wat schrobben bleek heel wat van dat gewoon dirty te zijn geweest. Maar na deze goddelijke douche was ik al herboren, mijn haar was zijdezacht, ik rook lekker en ik was niet plakkerig en vies.
Toen kon het waskarwei beginnen. Mijn moeder had het grootste gedeelte gedaan, maar toen we aan het wachten waren tot het klaar was ging zij ook douchen, mij achterlatend met de belangrijke taak om op de was te letten. Gelukkig was naast het washok een Arcadehok en heb ik me kunnen uitleven op eens schietspelletje en een MetalSlug. (woeps net nog gezegd dat ik niet zo’n gamer was, toch behoorlijk wat games voor een dag…). Met een enorme zak vol met kwartjes heb ik mijn best gedaan alles zo schoon mogelijk te krijgen. Helaas was de witte was (met mijn o zo fijne korte spijkerbroekje) er haast viezer uitgekomen, mijn moeder zei al, het leek wel alsof de vlekken erin gebrand waren. Maar de bonte zag er gelukkig wel piekfijn uit.
Na het wassen was het al zo’n 7 uur en had niemand sinds de lunch wat gegeten en hadden we allemaal wel behoorlijke trek. Behalve Jasper, die had trouwens dikke pech gehad. Een joekel van een splinter in zijn voet, die er maar niet uit wou en waardoor hij nu moeilijk kan lopen. En dat is natuurlijk hartstikke rottig op een vakantie als deze, laten we maar hopen dat het morgen beter is. Bij de chinees stopten we, want we zijn allemaal grote liefhebbers van Aziatisch. Ze hadden er een buffet en wat voor een!! Echt de lekkerste dingen, na mijn eerste bord zat ik al bommetje vol maar ik wou toch nog wat proeven. En dat terwijl ik van alles maar een klein schepje had genomen. En na het normale eten waren de toetjes er ook nog, je mocht zelf je softijs aftappen (wel iets anders soort softijs dan bij ons, maar overheerlijk, chocola met vanille gemengt <3). En toen ik de chinees uitliep had ik het gevoel zo rond als een tonnetje te zijn. Ook had ik een gelukskoekje gekregen, mijn tweede deze vakantie! Op het kaartje stond ‘Get your mind set…. Confidence will lead you on.’ Niet echt een idee wat ik hiermee moet, maar toch altijd leuk. Die van mijn vader was ook leuk: ‘Hope for the best but prepare for the worst.’. Wat ook mooi was dat het meisje dat ons bediende eigenlijk nauwelijks Engels kon, ik had me al bedacht dat het waarschijnlijk een nichtje uit China was die het grote Amerika kwam bekijken.
Na de Chinees begon om 8h de rodeo, wat ik daar van vond heb ik al verteld, maar nog een keertje kan geen kwaad: megavetjes superduper AWESOME!!!!!
Nu ga ik even prutsen om dit allemaal online te krijgen aangezien ik het nu zonder de hulp van mijn vader moet stellen. Dus wish me luck ;)
Ps. Ik heb de foto’s net bekeken, heel veel van de rodeo zijn erg wazig geworden, maar ik zet ze er toch op zodat je nog een beetje een beeld erbij krijgt.
