kop_capital_reef2.jpg

Het begin (Dag 1, zaterdag 7 juli)

 Om 5 uur ’s ochtends was het vandaag officieel: onze reis naar Amerika was begonnen. Na een erg gezellig feestje had ik slechts een paar uurtjes slaap gehad, maar problemen met wakker worden had ik niet.

 We werden door Willem naar Arnhem gebracht en namen daar de trein naar Schiphol. Tijdens het inchecken waren er echter wat problemen. Na ellelang in de rij te hebben gestaan waren we eindelijk aan de beurt. Alleen, onze boardingpassen werden niet uitgeprint. Dit kwam doordat we geen visum hadden. Regelrechte paniek, gillend rende we rondjes als kippen zonder kop en botste daarmee ook overal tegenaan. Het was zelfs zo erg dat een van ons op de bagageband terecht kwam en ternauwernood gered kon worden. Hehe, nee geintje, we werden erg vriendelijk door het personeel geholpen en konden een last minute visum aanvragen. Dit zou een tijdje duren, dus we moesten opschieten, want we hadden nog maar 3 kwartier, geluk dat we vroeg waren aangekomen dus. Uiteindelijk verliep alles nagenoeg soepel (er was alleen even een probleempje met het aanvragen van Wessels visum maar dat werd ook snel verholpen) en konden we na onze gate toe.

Door al het gedoe konden we eigenlijk al meteen het vliegtuig in lopen. We vlogen met US Airways ( snap je US Á irways ;P) en we zaten in een rij naast elkaar, wel met een voetpad ertussen. Jasper, Axel en Wessel zaten naast elkaar en ik Jacqueline en nog een jongeman zaten aan de andere kant. De vliegreis ging mij prima af, ik gedroeg me als een baby: ik sliep, werd wakker, at en sliep vervolgens weer: heerlijk! Stiekem was ik al de hele reis benieuwd naar de jongen die naast mij zat, waarom hij in Nederland was geweest, ik gokte zakenreis, aangezien hij allemaal fancy gadgets had.

Het klopte ook zo ongeveer, hij was voor zijn bedrijf 6 maanden (!) in Nederland verbleven. Het was een erg groot bedrijf dat oa gazelle bezat, daar was hij ook voor in Dieren geweest. Het meest oostelijke nadat ik had verteld dat ik in het oosten van het land woonde. Ook kwam ik erachter dat hij Pete Miles heette, 24 jaar was en 2 zussen had. Hij zou 4/5 dagen thuis zijn en dan weer 2 maanden ergens anders naartoe worden gestuurd voor zijn werk. Ik vond dat hij het allemaal wel mooi voor elkaar had. Zo jong alles op een rijtje. We vlogen steeds lager en hij wees me het land aan dat blijkbaar New Jersey was. (Waar Jerseyshore wordt opgenomen!!) na het landen namen we afscheid en liep ik het warme weer van Philadelphia in.

We zouden 3 uurtjes pauze hebben, wat volgens mij veel korter was, want na even snel wat gegeten te hebben (je merkte al meteen dat je in Amerika was, alle maten waren XXL) konden we al meteen doorlopen naar onze volgende vlucht. Dit was een veel kleiner vliegtuig, want het was ook maar een vlucht van zo’n 2h. Terwijl Jasper, Wessel en ik op de banken plofte gingen mijn ouders een auto regelen. We eindigden met een enorme bak, een 7 persoons Dodge. We reden naar ons motelletje pakten daar uit en aten vervolgens een broodje bij de subway en lagen allemaal om half 10 al dik in ons bedje.

begin-001.jpg

back top