We stoppen onderweg in Price bij een enorm grote winkel. Voor Wessel kopen we een autostoeltje (dat hij na lang aandringen toch wel wil, het is namelijk een roze en Wessel vindt dat dat voor meisjes is) en hij zit helemaal achterin als een prinsje. Verder kopen we een andere tent. De tent van Obelink bevalt ons niet erg goed en we zien er nu een liggen voor zo'n $50,- die erg geschikt is om te kamperen in warm weer.
Dan door naar Archers Park. Helaas, of achteraf juist gelukkig, zit de camping vol. Maar langs de Colorador River, iets verderop in Moab moeten goede campings zijn. Vanwege de hitte besluiten we naar een KOA camping te gaan, soort van ANWB camping, en daar een cabin (houten blokhut) te nemen. Ah, dat geeft wel iets meer verkoeling, want ze hebben een klein zwembadje. Ook hebben ze een winkeltje en hele goede douches, wat nu wel fijn is.
's Avonds is het nog steeds erg warm. Eigenlijk koelt het helemaal niet af. Omdat het nog steeds licht is gaan we terug naar Archers park. Het bijzondere van dit park is dat het hele grillig gevormde rotsformaties heeft. Die vormen bogen, poorten of torens of wat je er maar in ziet. We gaan naar de Norh en South window, soort raam van rotsen.
Na een korte wandeling staan bij het South (megagrote) window. Lekker erin klimmen en genieten van het gigantisch mooie uitzicht. Dan aan de andere kant een stuk afdalen en zo zien we het North Window. Jasper en Charlotte besluiten via de achterkant dit window te beklimmen en Ak en ik gaan met Wessel via het looppad aan de voorkant.
Als we bij de voorkant van het North raam aankomen zien we Jas en Lot er al bovenop staan. Langzaam beginnen ze aan de afdaling. Maar, dat valt nog niet mee. Jasper klimt gemakkelijk en komt wel een eind beneden, maar zit dan vast op een heel steil stuk. Charlotte komt ook met de aanwijzingen en de hulp van Jasper niet verder.
Dan zit ze op een stuk en kan en wil ze niet meer voor of achteruit. Ak geeft haar aanwijzingen, maar dat helpt ook niet. Terug lukt haar ook niet. Het zweet breekt ons uit en nu niet zozeer van de warmte. Met heel veel kunst en vliegwerk, Jasper die haar vasthoudt en Axel, op wiens hoofd ze moet staan om het laatste stuk naar beneden te komen, staat ze eindelijk veilig en wel beneden. Met een zucht van verlichting van Ak en mij.
Jasper kan gemakkelijker terugklimmen en aan de achterkant afdalen en in no-time staat hij ook veilig naast ons.
Moab 10 juli: