Yellowstone (Dag 12, woensdag 18 juli)
GO ME GO ME, IT’S MY BIRTHDAY, IT’S MY BIRTHDAY, I’M GONNE PARTY LIKE IT’S MY BIRTHDAY. Haha, dat ‘party-en’ is gelogen, maar vandaag is het wel mijn verjaardag!! Wederom kleine moeite om uit mijn slaapzak te komen, maar toen ik buiten kwam was mijn eerste kadootje daar al: een prachtig stralend blauwe lucht :D! Na me even kort te hebben opgefrist was het tijd voor een verjaardagsontbijtje! Lekkere cornflakes met koude melk! Tijdens het ontbijt kreeg ik ook mijn officiële eerste kadootje. Een (paars) t-shirt vanYellowstone, het zou niet een shirt zijn dat ik normaal snel zou kopen, maar juist daarom is hij erg leuk. Iedereen had een verjaardagshoedje op en er hingen slingers aan de tent, toch altijd speciaal om op vakantie jarig te zijn.
Jasper had een paadje ontdekt dat naar een meertje leidde. De jongens wouden beiden erg graag zwemmen, maar we zouden vanwege mijn verjaardag nog wat lekkers gaan eten. Het plan was dus dat we eerst koffie gingen drinken met wat lekkers en daarna een duikje in het meer zouden nemen. Als eerste keken we bij een restaurant, die het dichtste bij was. Dat werd ‘m toch niet, dus weer verder op pad. Mama kwam toen op het idee om gewoon wat lekkers te kopen en dan ergens te picknicken, ook leuk! Dus iedereen mocht in het winkeltje wat lekkers uit kiezen. Een nadeel, in een National Park is alles erg duur, dus kocht ik een groot pak met brownies, dat in verhouding een stuk goedkoper was. Toen we op de kaart keken bleek het eerste picknickplaatsje echter onze camping te zijn. Terug naar de camping dus.
Daar legden we alles neer op ons mooie rood geruit kleedje. Een glaasje Mountain Dew met brownie. Ik zat na een halve brownie echter al kannonnen vol. Niet normaal hoe vullend die dingen waren, en er zaten er 12 in het pakje! Mijn moeder had een mini wortelcakeje, die was ook echt reuze lekker. Na de koffiebreak ging mijn moeder terug naar het visitorscentrum om te bellen met Marga of er nieuws over oma was. Wij pakten onze spullen in en gingen naar het meer. Met een bikini onder mijn kleren aan kwamen we bij het meertje aan. De jongens stonden al tot hun scheenbenen in het water en discussieerden erover wanneer ze er nou helemaal in zouden gaan. Ik bedacht me dat het wel leuk zou zijn om ze even een lesje te leren en er snel als eerste in te duiken. Snel trok ik mijn kleren uit en mijn zwembroek aan, met een vaartje rende ik het water in en dook ik bijna meteen onder. Niet zo slim dat rennen, ik was wel als snelste in het water, maar ik was ook fijn met mijn voeten tussen de scherpe stenen gekomen, beetje pijnlijk. Maar ach ik ben zo’n steenharde bikkel ;P.
Na de verfrissende duik (waar iedereen zich ook even had kunnen wassen), liepen we verder langs de waterkant. Het weer was schitterend, evenals de omgeving en dit zorgde ook voor een paar prachtige plaatjes. Bij een klein soort strandje bestaande uit steentjes vestigden we ons. Het was hier ook echt heel mooi. We begonnen echter wel trek te krijgen en papsie wou mijn mutti ook ophalen die waarschijnlijk al weer terug was. Dus trokken we weer terug richting de tent voor onze lunch.
Terwijl we onze overheerlijke wentelteefjes aten, kregen we nieuwe buren, 3 fietsers, 2 jongens/mannen en 1 vrouw. De man en de vrouw kwamen uit Australië en de andere man kwam uit Engeland. Hij was ook al meerdere malen in Nederland geweest, onder andere ook in Oosterbeek. Persoonlijk vond ik zijn accent echt mega vet, dat klinkt zo mooi dat Engels spreken. Hij had niet echt dat dikke kakkerige Engelse accent, maar heel mooi subtiel. Zo wil ik later ook wel Engels spreken! De fietsers bleken vandaag al zo’n 101 km te hebben gereden. Doe ik ze niet na! De Engelsman was heel vrolijk en zat niet kwaad om een praatje. Toen de 3 hun tenten opzetten trakteerde ik ze op een megavullende brownie. Van de Engelsman kreeg ik te horen: ‘Oh I feel so bad for eating this and not joining you for at least a good conversation’. Ik lachen dat het niet erg was, ze hadden immers net 101 (!) km gefietst. Enthousiast van ons idee vertrokken de fietsers even later ook naar het meertje om zich te wassen.
Aangezien mijn moeder er nu ook bij was gingen we terug naar ‘ons’ strandje om weer wat te zwemmen. Overheerlijk koel water, even bijten om erin te komen maar als je er eenmaal in zat was het heerlijk verfrissend. Tot zo’n uur of 5 bleven we zwemmen en toen weer terug richting de tent. We wouden niet te laat gaan eten (vanwege mijn verjaardag vonden we het een leuk idee om ergens wat te eten, misschien in een restaurantje ofzo). Als we daar waren (daar was bij een ‘village’ dat nog een behoorlijk eindje rijden was) kon ik meteen even internetten. Na een hoop gepruts lukte dat uiteindelijk ook. Leuke mailtjes en felicitaties. We besloten niet bij het restaurant te gaan eten omdat dat toch wel erg prijzig was in verhouding met de rest, maar gewoon bij een cafetaria. Het was een soort selfservice restaurant. Ik had groente met een kipschnitzel en aardappelpuree. De vrouw die ons daar hielp was een ontzettende chagrijn, maar het eten was wel lekker.
Na het eten keken we nog even rond in de giftshop, waar we een ijsje kregen. Ik had weer een (joekel van een) fudgeijsje, wel hartstikke lekker, maar ik zat toen ook wel echt bomvol.
Mijn ouders wouden nog erg graag de South Rim zien (een soort bloedmooi ravijn met waterval) dus daar reden we nog naartoe. Het was ook echt bloedmooi, zo mooi dat het weer net nep leek op de foto’s. Na bij de South Rim te zijn geweest moesten we het stuk terug naar de camping weer rijden. Het was toen ook al na 10en toen we terug kwamen. Bij de tent stookten we nog een mooi vuurtje, ik pakte de enorme marshmallows erbij die ik eerder die dag had gekocht. Die dingen zijn echt huge, ongeveer even groot als je vuist. Wel lekker. Tijdens het vuurtje kreeg ik een tweede cadeautje! Nog een shirt van Yellowstone, ik had die in de winkel aangewezen dat ik hem zo mooi vond en daarom had mijn moeder niet veel later hem snel nog voor mij gekocht. Ik vind hem echt keivet!!!! Na marshmallows te hebben gebraden was ik helemaal plakkerig, dus nog even snel mijn tanden poetsen, wassen en naar bed toe! ’s Nachts wordt het hier echt heel erg koud, hoe lekker het vandaag overdag ook was, ik klappertandde van de kou en had ook een beetje moeite met slapen. Morgen gaan we naar Grand Teton, een ander National Park. Vandaag was echt de ideale dag voor mijn verjaardag, ik heb me prima vermaakt, allerlei leuke dingen gedaan en het voordeel aan jarig zijn is dat je altijd gelijk krijgt. Zo had ik dus ook gelijk toen ik vertelde dat Terborg de hoofdstad van Nederland was! Boeyahhhh
